Świadczenia pieniężne (zasiłki stałe, okresowe, celowe)

Wysokość dochodu uprawniająca do korzystania ze świadczeń:

- obowiązuje od 1 stycznia 2022 roku -

Kwoty świadczeń:

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:

1. Osobom posiadającym obywatelstwo polskie, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. Cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,
3. Obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt.

Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom
- w szczególności z powodu:

1. ubóstwa,
2. sieroctwa,
3. bezdomności,
4. bezrobocia,
5. niepełnosprawności,
6. długotrwałej choroby lub ciężkiej choroby,
7. przemocy w rodzinie,
8. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
9. bezradności w sprawach opiekuńczo – wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
10. braku umiejętności w przystosowaniu się do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze,
11. trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
12. alkoholizmu lub narkomanii,
13. trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego,
14. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
15. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia dostosowywane są nie tylko do okoliczności uzasadniających przyznanie pomocy, ale także do celów i możliwości pomocy społecznej.

Osoby ubiegające się o pomoc w formie świadczeń pieniężnych, po spełnieniu warunków mogą uzyskać:

1. zasiłek stały (zadanie własne gminy),
2. zasiłek okresowy (zadanie własne gminy),
3. zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy (zadanie własne gminy),
4. zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie (zadanie własne gminy),
5. pomoc dla rodzin zastępczych (zadanie własne powiatu),
6. pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki (zadanie własne powiatu),
7. świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą (zadanie własne powiatu),
8. wynagrodzenie należne opiekunowi z tytułu sprawowania opieki przyznane przez sąd (zadanie zlecone).

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

Obliczając dochód, bierze się pod uwagę sumę dochodów netto rodziny z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku.

Do dochodów nie wlicza się:

Informacje dodatkowe:

1. Podstawą przyznania świadczenia z pomocy społecznej jest wywiad środowiskowy, przeprowadzony przez pracownika socjalnego – w ciągu 14 dni od daty otrzymania informacji o potrzebie przyznania świadczenia lub o zmianie sytuacji osobistej czy też majątkowej osoby lub rodziny korzystającej z pomocy – w miejscu zamieszkania bądź w innym miejscu stałego lub czasowego pobytu osoby zainteresowanej.
2. Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Brak takiego współdziałania, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego niedotrzymanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.
3. W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.
4. W przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji miedzy udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny, wskazującą, że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe, w szczególności w przypadku posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub nieruchomości, można odmówić przyznania świadczenia.